Շուրջ երեք տասնամեակ առաջ մեր ժողովուրդը Տիրոջ օրհնութեամբ կեանքի կոչեց անկախ պետականութիւնը վերահաստատելու իր դարաւոր իղձը և յուսավառ սրտով նվիրուեց իր ազատ, նոր կեանքի կերտմանը։ Միշտ պարծանքով պիտի յիշուեն այս տարիներին համայն հայութեան միասնական զոհողութիւններն ու յանձնառութիւնները, որոնցով հայրենաշէն բազում ծրագրեր ու նախաձեռնութիւններ իրագործուեցին՝ վկայելով, որ մեր հաւաքականութեամբ ու միասնութեամբ են մեր կեանքում արձանագրվում յաջողութիւններ ու հաղթանակներ։ Անկախութեան օրուայ լուսաւոր խորհուրդը հրաւեր է ազգիս զավակներին վերարժևորելու անցած դժուարին ուղին, մնալու հաստատուն՝ ազատ ապրելու և արարելու, մեր պետականութիւնը շենացնելու ձգտումի ու նուիրումի մէջ։

Այսօր, սիրելիներ, հակառակ բոլոր դժուարութիւնների, մեզ զորացնում են անկախութեան տարիների ձեռքբերումներն ու նուաճումները և հայրենիքի հանդէպ դրսևորած սերը մեր ժողովրդի, որը սխրանք դարձաւ մեր սահմաններում, նուիրում՝ կրթօջախներում, արգասաւոր ջանքեր՝ արուեստի, գիտութեան բնագավառներում։ Հիրավի, ողջ հասարակութեան հանձնառութեամբ ու նախանձախնդրութեամբ է ամրանում պետականութիւնը, առաջադիմում իւրաքանչիւրի ջանք ու աւանդով։ Ամուր պահենք միաբան ու նուիրեալ մեր ընթացքը՝ քաջ գիտակցելով, որ «միաբանութիւնն է մայրը բարի գործերի» (Եղիշէ)։

Աղօթք բարձրացնենք առ Բարերարն Աստուած, որ խաղաղ ու ապահով պահի հայրենի մեր երկիրը և զորացեալ՝ մեր ժողովրդի սերն ու պատասխանատուութիւնը մեր պետականութեան հանդէպ, որպեսզի մեր հայրենիքը շենանաj ու պայծառանաj, և մեր զաւակները սերնդէ սերունդ շարունակեն արժևորել Անկախութեան օրուայ պանծալի խորհուրդը։

Թող մեր Տիրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի սերը, ողորմութիւնը և շնորհները լինեն մեզ հետ և բոլորի այսօր և միշտ. ամէն։